Hemerocallis behoort tot de familie der Liliaceae .
Als we de geslachtsnaam uit het Grieks ontleden dan komen we al iets van de plant te weten, iets zeer kenmerkends zelfs van deze plant. Iedere afzonderlijke bloem bloeit namelijk maar een dag(nieuwe vareiteiten reeds langer!), hemera betekent dag en kallos betekent schoonheid. Hemerocallis is nauw verwant aan Hosta, tot het geslacht behoren ongeveer vijftien soorten die voorkomen in Europa en de gematigde streken van Azie, vooral China dan. De planten vormen dichte bossen van lijnvormige bladeren die sierlijk overhangen. Zonder bloemen heeft de plant ook nog sierwaarde met zijn heldergroen licht glanzend blad.
Hemerocallis is een plant die je tussen andere vaste planten kunt invoegen maar evenzeer als solitaire plant kan gebruikt worden.De daglelie leent zich uitstekend voor verwildering in bosland of onder struiken. De bloemen staan samen in een meer of mindere losse bloeiwijze, de vorm van de bloemen verschilt van smal trechtervormig tot breed schotelvormig. De hoofdkleur van de botanische soorten is geel tot bruingeel, de laatste tientallen jaren is er een zeer breed kleurenscala in vorm en variatie ontstaan, door toedoen van kwekers voornamelijk uit de V.S.
De bloeitijd van iedere bloem is, zoals gezegd, zeer kort. Voor sommige rassen is dit maar een dag. Maar door de enorme bloeirijkheid van de planten worden er iedere dag, gedurende anderhalve maand, weer vele nieuwe bloemen geopend.De bloemstengels komen boven het loof(dat gemiddeld zo'n 40cm is)uit, en eens uitgebloeid hoeven zij niet persé weggeknipt.Scheuren kan best na de bloei in Augustus.In de winter sterft het loof bij de meeste rassen af om dan in het voorjaar frisgroen terug te komen.De plant is volkomen winterhard en komt ieder jaar gestadig bij.Soms is het nodig heel jonge en kleine tedere plantjes een beetje af te schermen tegen de felste vorst met wat bladeren.Een volwassen plant van 3-5 jaar neemt al vlug een kleine vierkante meter in en produceert gemakkelijk honderden bloemen!!
De daglelie is niet veeleisend,hij doet het zowel in zon als schaduw.Halfschaduw is zo'n beetje het beste compromis en een voedzame humus resulteert in massa bloemen.Hij wordt ongeveer 8cm diep geplant maar de wortels moeten wel mooi gespreid liggen om een regelmatige uitgroei te bevorderen.Een beetje bijbemesten mag gerust met bloed- of beendermeel,of een andere meststof met laag stikstofgehalte(vb.5-5-10).
In de jaren zestig was de daglelie een echte trend in de V.S., vandaar de snelle ontwikkeling van nieuwe varieteiten in dat land tot op heden. Het assortiment is door deze activiteiten zeer groot en onoverzichtelijk geworden waardoor beperking en strengere selectie gewenst is. Maar door deze kruisingen en selectiedrift van veredelaars zijn de bloemen groter en variabeler gekleurd geworden en hebben ze een orchidee-achtig uiterlijk gekregen.Verder is de bloeirijkheid toegenomen en zijn er nieuwe rassen ontstaan die geschikt zijn voor de snijteelt.
Nuttig om weten,de gehele plant is eetbaar,dus als je ze beu bent eet je ze gewoon op,kwestie van recyclage!